Yeniden çocuk olsam. Annem beni ayakkabıcıya götüreceğini
söylediğinde o anı hevesle beklesem. Kırmızı kurdeleli bilekten bağlı rugan papuçları hayal etsem. Sürekli
anneme “ne zaman gideceğiz, az mı kaldı?” gibi sorular sorsam. Yeni
ayakkabılarımı ilk giydiğimde ki mutluluğu yaşasam. Rüyamda ayakkabımın yok
olduğunu görsem, ama uyanınca başucumda bulsam. Yeniden çocuk olsam.
Ayakkabılarımı, parlak kırmızı ruganlarımı masanın üzerine koyup saatlerce
seyretsem. Gidip gelip baksam, ayağıma bir giyip bir çıkarsam. Bir tarafı
çizilmiş mi diye endişelensem. Tek derdim bu olsa..
Oğlumun çok istediği futbol ayakkabılarını aldığımda onun
yüzündeki ifadeyi görünce böyle hissettim ben. Can gibi hissetmek , tekrar
çocuk olmak istedim.
Mağzada giydi ayakkabılarını ve çıkarmak istemedi. Eve
geldiğimizde altını sildirdi evde de giydi. Sonra tahmin edileceği gibi
ayakkabıları başucuna koyup uykuya daldı. Ve sabah kalkınca ilk iş onları ayağına giymek
oldu. Tabi ki okula bu ayakkabılarla gidilip, herkese gösterildi....
İçimizdeki çocuğun hep bizimle kalması dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorum yazdığınız için teşekkürler....